Rob en Kina Deep South

Memphis

De reis van Nashville naar Memphis is voorspoedig verlopen. Mede dankzij de nieuwe navigator die we in de Wallmart gekocht hebben. De "oude" had het min of meer begeven, viel steeds uit en was niet meer zo up to date, zo erg dat Kina de Vlaamse dame die ons op weg hielp begon uit te schelden." Nieuwe routeberekening" kan zij in ieder geval niet meer aanhoren. Haar wens is dat zij hem uit het raam kan gooien zodat hij uiteenspat op straat. Maar jullie kennen Rob....dat is absoluut onbespreekbaar! Onderweg hebben we hevige regenbuien gehad. Slaat het weer dan toch om? Midden in het centrum van Memphis hebben we ingecheckt in ons hotel. De belangrijkste highlights zijn op loopafstand en het is gelukkig opgehouden met regenen en ook niet onbelangrijk: de temperatuur is ook wat gezakt. Allereerst een lekkere koffie genomen bij Starbucks en daarna naar het Memphis Rock 'n' Soul museum. Ook dit museum was goed en leuk opgezet. Je maakt een reis door de tijd van de muziek van de Mississippi delta. Dit museum laat goed zien hoe de muziek, vooral blues en country, de scheidslijnen tussen zwart en blank doorbrak. Arme blanke mensen en gekleurden speelden samen, beïnvloedden elkaar en zo ontstond jazz en rock 'n roll. We zagen er ook de allereerste jukeboxen, o.a. de overbekende Wurlitzer. Er waren veel attributen en kleding van beroemde musicie te zien. De Gibson gitaren, nog steeds 100 meter verderop gemaakt, waren natuurlijk ook duidelijk aanwezig. Dan naar Beale Street. Een oudere dame, kleindochter van de eigenaar van een grote winkel die bijzonder was omdat de laatste honderd jaar niets aan het interieur veranderd was, had het al gezegd: 'Het is niets meer wat het geweest is.' Zij bedoelde dat het vroeger wemelde van straatarme muzikanten en hoeren, maar dat je iedereen kon vertrouwen. Na de dood van Martin Luther King was alles veranderd. De muzikanten waren er vooral op uit om snel geld te verdienen aan de toeristen en de hoeren waren ook niet meer van de juiste soort. Nu waren er volop 'bums' (schooiers), in tegenstelling tot vroeger. Dat dit wel zo'n beetje klopte, hadden wij zelf al geconstateerd. Iedereen die Beale Street bezocht, werd bij het betreden van de afgezette straat gefouilleerd. Het doel van deze 100% controle was het weren van wapens uit het uitgaansgebied. Het zal een aantal pimps die daar met hun bitches rondliepen wel een ongemakkelijk gevoel gegeven hebben. Hoewel wij hier ook met plezier rondgekeken hebben en van de muziek genoten hebben, vonden we het nogal ordinair, toch heel anders dan Broadway in Nashville. De volgende dag zijn we naar het landgoed van Elvis Presley, Graceland, gegaan. Wat een groots opgezet en goed georganiseerd bedrijf is dat! Enorme aantallen gasten, in ieder geval wel op onze bezoekdag. Wij hebben ons er ruim vier uur geamuseerd. Leuk om te zien dat Elvis graag naar drie televisies tegelijk keek en via de audiotour te vernemen dat hij die drie televisies had aangeschaft, nadat hij had gehoord dat president Johnson op die manier verschillende kanalen volgde. Totaal niet belangrijk, maar toch een aardig weetje! Dat het interieur nogal kitscherig was, was nauwelijks een verrassing. Het interieur van het grote, persoonlijke vliegtuig van de de grootste ster aller tijden was echter nog steeds spectaculair. Ook de tientallen auto's, motoren en funcars waren bijzonder. De graven van Elvis en zijn familieleden werden door de aanwezigen met het nodige respect bekeken, waarbij echter een stel Chinezen nu kans zag om nog beter luidkeels met elkaar te converseren. Nou ja, als kind zullen ze wel geleerd hebben dat popmuziek een decadent verschijnsel is dat kenmerkend is voor de ondergang van het kapitalistische systeem. Of ze hebben 'andere' manieren dan wij. Verder gaat de reis, met de Mississippi mee, stroomafwaarts. Rob moet per se langs de kruising van highway 61 met highway 49: de bekendste crossroads van Amerika. We vinden het, maar Kina wil zo snel mogelijk verder. Teveel ongure types, die uit roestige containers komen die kennelijk hele families herbergen. Zo eindigen we deze dag in Cleveland, Mississippi.

Reacties

Reacties

Liesbeth

Hoi Rob en Kina, Het klinkt allemaal weer erg leuk. Geweldig om zo de muziek mee te maken. Ik fiets me in de Ardeche in het zweet. Geweldig mooi en heerlijk dat de fransen zulke fijne terrassen hebben. Jullie veel plezier nog gewenst! groetjes van Don en Liesbeth

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!